الهییییی
پنجشنبه, ۲ آذر ۱۴۰۲، ۰۱:۳۱ ق.ظ
ای آنکه راه نمایاندی ام ...و بیراهه رفتم....
ای آنکه رشدم دادی ...و ناسپاسی ات نمودم....
الهیییی
دل‌تنگم....
دل‌شکسته ام.....
مگرنه در دلهای شکسته یافت میشوی...دیده میشوی....
پنهانترینم....آشکارترینم...
خدای تا همیشه مهربانم....
بیااااااا کمی در خانه ات بنشین...
پذیرای تو شده ام....
بد کردم قبول....
خراب تر کردم قبول....
اما پشیمانم...
خسته ام...
کم اورده ام....
بیا دمی را کنار بدترین بندگانت بد بگذران....
خدایاااااااآااا شکرت به اشکهای روانم...
خدایاااا شکرت به نعمتهای داده ات...
به من توان بده تا در راه تو و بندگی تو خودم را خرج کنم..
نفسهایم را...قدم هایم را و...همه ی خودم را....
