عصرهای....

پویش کتابخوانی

شهید الداغی...

من آنقدر شرمنده ام که تو و امثال تو نتیجه ی جمیع سکوتهای ما مدعیانی ست که گویی تقیه میکنیم....

که ما نه تقوایی داریم و نه شرم از خدایی که امر به معروف و نهی از منکر را بر ما امر فرموده...

چقددددددر حقیرم...که نهایت هنرم این است که شهادتت را افتخار دانسته و تبریک بگویم....

چه رنج عمیقی ست این نافهمی و این سکوت و ...

چه قدر بهانه جو شده ایم در امر نکردن به معروف و نهی نکردن از منکرات....