- ۰۲/۰۲/۱۴
- ۱ نظر
پویش کتابخوانی
من آنقدر شرمنده ام که تو و امثال تو نتیجه ی جمیع سکوتهای ما مدعیانی ست که گویی تقیه میکنیم....
که ما نه تقوایی داریم و نه شرم از خدایی که امر به معروف و نهی از منکر را بر ما امر فرموده...
چقددددددر حقیرم...که نهایت هنرم این است که شهادتت را افتخار دانسته و تبریک بگویم....
چه رنج عمیقی ست این نافهمی و این سکوت و ...
چه قدر بهانه جو شده ایم در امر نکردن به معروف و نهی نکردن از منکرات....